Buna inanan şirketlerin hikayelerine rastlıyorum …
Tavsiyem gece gözlerine ayırmadan gökyüzüne bakmaları (5 dakika yeterli), görecekleri büyüklük ile başları dönmeye başladığında görebildikleri yerden kendilerinin görünmediklerini akıllarına getirmeleridir.
Bu karışık cümleyi anlamadılar ise zaten benim teorim doğrulanmış olacak, anlarlar ise belki bu tür saçmalıklardan vaz geçerler … diye düşünüyorum ben …
Haksız olsam ne fark eder !
Diğer yandan yaptıkları ile hafızalarımıza kazınan kişiler ve onların firmaları vardır. Biz daha çok kişileri hatırlarız.
Onlar biz olmasaydık, yapmasaydık diye başlayan cümle kurmaz, siz hiç Ajda Pekkan’ı ben Süperstar’ım derken gördünüz mü ?
Görmediniz, çünkü o bir süperstar … Dolayısı ile bu ünvan benim demeyi başkalarına bırakabiliyor, kafasına takmıyor.