Herkesin bir babası vardır, çok geriye gidildiğinde bu işin nasıl başladığını bilmiyorum ve açıkçası bugün beni ilgilendirmiyor, çünkü bugün Babalar Günü ve baba olmayı tecrübe ile öğrenmiş birisiyim.
Ben askerlik yıllarına kadar babası ile bir arada olabilmiş, onu askerliğini yaparken kaybetmiş birisiyim. Onu hep güzel ve komik olaylar ile hatırlıyorum aklımda olan 3 resim hariç. Hastalığının son günlerinde camdan dışarısını seyrederken, ölümü ve toprağa verişim. Babam bunun dışında beni üzmedi.
Hayat ile dalgasını geçen birisiydi, üstelik çok ciddi bir işi varken (Sosyal Sigortalarda, bugünkü SGK, Şube Müdürü ve Eğitmendi), bazen bir sinemaya uyumak için giderdi, bazen benim çizgi romanlarını okurdu, bazen çalışmak için gittiği yerlerde enfaktüs geçirir ve bir şey olmamış gibi dönerdi.
Mali olarak oldukça sıkıntılı yıllarımız oldu, sonuçta hem annem hem de babam okumamı sağladı ve yaptıklarıma hiç bir zaman çok karışmadılar, hiç yargılamadılar. Ben onların çocuğuydum …
Babam’ın sözleri var zihnime kazınmış, bugün sadece bir tanesini paylaşmak istiyorum.
Derdi ki … Bir gün para kazanacaksın ve bana ihtiyacın kalmayacak, inşallah benim de sana olmaz. Ama gelirken ihmal etmez iki paket sigara getirirsen iyi olur …
Bir baba 10 çocuğa bakarmış ama 10 çocuk bir babaya bakamazmış …
Umarım babalar bugün çocukları ile buluşur, iyilik haberlerini alır ve mutlu olur. Çocuklar da çok önemli işlerine ara verip kaybedince çok geç olacak babalarını akıllarına getirip kendileri için özel bir an yaratabilir, babalar için gelmeleri gerekmez ama onlar giderse hayat hakkında yeni bir şeyi öğrenmiş olabilirler.
Herkesin bu hayatta şu soruyu sorması gerekmeyen en az iki kişi vardır : Beni seviyor musun ?
