Aile şirketlerinde yaşanan problemlerin kaynağında ve en başında kurucu vardır. İlk Girişimci olan bu kişi için İŞ başkalarından farklı anlamlar taşır …
(1) Bu girişimci için İŞ kendisini hem babasına karşı ispatı hem de bağımsızlığıdır.
(2) İŞ onun için hem bebeği hem de sevgilisidir. Kendisi ile çalışanlar bu organizasyonu şekillendirebilmesi için araçlardır. Bunun aksini düşünenler kısa bir sürede kendilerini dışarıda bulur, çok sayıda şirketin devamını engelleyen önemli bir sorundur.
(3) İŞ, girişimci için kendisinin devamıdır, kişisel varoluşunun bir simgesidir. Kendisinden sonra ne olacağını düşündüğünde aklına genellikle kendisi için yapılacak bir anıt gelir.
Kurucu genellikle “rakip” çıkmasından ürker, bu onu bir psikolojik çıkmaza götürür. Ortada başka hiç rakip olmasa bile kendisinin gücün merkezinden uzaklaştırılabileceğinden korkar.
Bu tür girişimciler kendi yanında çalışanların çok başarılı olmasını şirketin o konuda desteğini azaltarak engeller ama onlara iyi davranır. Bu durumda çok başarılı olmayan bir yönetici grubunu iyi koşullarda kendi etrafında bulundurur. Garip ama çok örneği var.